Ολοένα και περισσότεροι νέοι διαγιγνώσκονται με καρκίνο του παχέος εντέρου κατά την τρίτη και τέταρτη δεκαετίας της ζωής τους τη στιγμή που τα ποσοστά εμφάνισης σε ενήλικες άνω των 50 ετών παρουσιάζουν σταθερή μείωση τα τελευταία χρόνια στην Αμερική.
«Η διαφοροποίηση αυτή θα μπορούσε να οφείλεται σε διάφορους λόγους, μεταξύ αυτών στην μη έγκαιρη ανίχνευσή του, στις ανθυγιεινές διατροφικές συνήθειες και στον καθιστικό τρόπο ζωής των νέων ενηλίκων.
Τόσο η κακή διατροφή όσο και η έλλειψη άσκησης οδηγούν σε παχυσαρκία, η οποία είναι γνωστός παράγοντας κινδύνου για πολλά είδη καρκίνου, συμπεριλαμβανομένου του παχέος εντέρου, καθώς, όπως έχει αποδειχθεί, οι παχύσαρκοι είναι κατά περίπου 30% πιθανότερο να αναπτύξουν τη νόσο, συγκριτικά με τα άτομα φυσιολογικού βάρους.
Αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου και του ορθού αντιμετωπίζουν τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες με υψηλό Δείκτη Μάζας Σώματος, αλλά πιο επιρρεπείς είναι οι άνδρες παρά οι γυναίκες», εξηγεί ο Δρ. Αναστάσιος Ξιάρχος, Διευθυντής της χειρουργικής κλινικής του Ομίλου Ιατρικού Αθηνών και Πρόεδρος της Επιστημονικής Εταιρείας Ορθοπρωκτικής Χειρουργικής.
Αύξηση σημειώνεται επίσης και στους θανάτους εξαιτίας του καρκίνου παχέος εντέρου και ορθού στους Αμερικανούς νέους και μεσήλικες, σύμφωνα με την ίδια μελέτη της Αμερικανικής Εταιρείας Καρκίνου.
Όπως σημειώνει η ερευνήτρια Rebecca Siegel το ποσοστό θνησιμότητας από καρκίνο του παχέος εντέρου στις ηλικίες 20 έως 54 μειώθηκε από 6,3 ανά 100.000 το 1970 σε 3,9 το 2004.
Στη συνέχεια άρχισε να αυξάνεται και μέχρι το 2014 το ποσοστό έφτασε να ανέρχεται σε 4,3 ανά 100.000.
«Η ηλικία έναρξης ελέγχου του παχέος εντέρου και του ορθού μέσω απεικονιστικών εξετάσεων είναι τα 50 έτη, σύμφωνα με την Αμερικανική Εταιρεία Καρκίνου.
Τα ευρήματα σχετικά με την αύξηση των ποσοστών καρκίνου σε ανθρώπους νεότερων ηλικιακών ομάδων, τα οποία μάλιστα έχουν διπλασιαστεί σε ενήλικες κάτω των 55 ετών σε μόλις δύο δεκαετίες, πρέπει να αποτελέσουν το έναυσμα για διερεύνηση της ανάγκης διεξαγωγής προληπτικών εξετάσεων από μικρότερες ηλικίες», σημειώνει ο Δρ. Ξιάρχος.
«Κι επειδή ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα με τον καρκίνο του παχέος εντέρου είναι ότι δεν υπάρχουν εμφανή συμπτώματα, εκτός από τις προληπτικές εξετάσεις η γνώση των σημείων που υποδηλώνουν την πιθανότητα ύπαρξης καρκίνου είναι καθοριστικής σημασίας».
Ποια είναι τα συμπτώματα του καρκίνου παχέος εντέρου
Το συχνότερο σύμπτωμα της νόσου είναι σύμφωνα με τους ειδικούς η κούραση, ενώ η αιτία η αργή αιμορραγία των πολυπόδων ή των όγκων, η οποία με την πάροδο του χρόνου οδηγεί σε αναιμία, λόγω ανεπάρκειας σιδήρου.
Οι ασθενείς επισκέπτονται τον ιατρό λόγω του πόνου που αισθάνονται στην κοιλιά, ο οποίος μπορεί να συνοδεύεται από κράμπες, ναυτία ή έμετο.
Παρατηρούν επιπλέον αλλαγές στη συνοχή των κοπράνων ή στη συχνότητα επίσκεψης στην τουαλέτα.
Ένας ακόμη λόγος κινητοποίησης του ασθενή είναι ο εντοπισμός αίματος στην τουαλέτα, στο χαρτί, ή στα κόπρανα που συνιστά συνήθως ένδειξη καλοήθους πάθησης, χωρίς όμως αυτό να είναι απολύτως βέβαιο.
Τι γίνεται μετά τη διάγνωση του καρκίνου παχέος εντέρου και ορθού;
Η ενδεδειγμένη αντιμετώπισή τους στις περισσότερες περιπτώσεις είναι η χειρουργική θεραπεία.
Όπως εξηγεί ο κύριος Ξιάρχος, διενεργείται πλήρης εκτομή του όγκου με λεμφαδενικό καθαρισμό.
Η εξέλιξη της χειρουργικής και της τεχνολογίας παρέχει στους χειρουργούς τη δυνατότητα λαπαροσκοπικής επέμβασης, η οποία προσφέρει σημαντικά οφέλη στον ασθενή, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται η μείωση των ποσοστών δημιουργίας κολοστομίας (παρά φύση έδρα).
Πρόοδος, συμφωνα με τον ίδιο, έχει συντελεστεί παράλληλα και στη συμπληρωματική χημειοθεραπεία.
Όλα αυτά έχουν οδηγήσει σε βελτίωση των ποσοστών επιβίωσης, στους ανθρώπους βεβαίως που η νόσος διαγιγνώσκεται εγκαίρως.
