Ο ρόλος της σκωληκοειδούς απόφυσης στον οργανισμό αποτελούσε μυστήριο μέχρι προσφάτως.
Αμερικανοί επιστήμονες ωστόσο, ισχυρίζονται ότι όχι μόνο δεν είναι ασήμαντος αλλά αντιθέτως εξαιρετικής σημασίας.
Κατάφεραν δε, να καταδείξουν ότι ο μικρός, λεπτός σωλήνας που συνδέεται με το παχύ έντερο χρησιμεύσει ως δεξαμενή ευεργετικών βακτηρίων του εντέρου.
«Η ύπαρξη της σκωληκοειδούς απόφυσης αποτελούσε μυστήριο μέχρι τώρα.
Θεωρούνταν ένα άσκοπο, επιφανειακό όργανο, με μέσο μήκος 5-10 εκατοστά και περίπου 6-8 χιλιοστά διάμετρο, επιρρεπή στην ανάπτυξη επώδυνης φλεγμονής, γνωστή ως σκωληκοειδίτιδα, η οποία προκαλείται από την απόφραξη του αυλού της είτε από κόπρανα/στερεά τροφικά κατάλοιπα) από ιογενείς λοιμώξεις, εντεροκολίτιδα κ.λπ.
Η σκωληκοειδίτιδα εμφανίζεται συχνότερα σε παιδιά και νέους ενήλικες, δηλαδή στις ηλικίες 10-30 ετών, ενώ είναι η συχνότερη έκτακτη επέμβαση σε εγκύους»,
μας εξηγεί ο γενικός χειρουργός Δρ. Αναστάσιος Ξιάρχος – Διευθυντής της χειρουργικής κλινικής του Ομίλου Ιατρικού Αθηνών και Πρόεδρος της Επιστημονικής Εταιρείας Ορθοπρωκτικής Χειρουργικής.
Τι έδειξε η επιστημονική μελέτη για την Σκωληκοειδή απόφυση;
Η πρόσφατη μελέτη που διενεργήθηκε στο Πανεπιστήμιο Midwestern της Αριζόνα εστιάζει στο έντερο και τα περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά 533 διαφορετικών θηλαστικών ως μέρος της έρευνάς της για την εξέλιξη της σκωληκοειδούς απόφυσης.
Τα ευρήματα της ερευνητικής ομάδας ήταν τόσο ισχυρά που κατάφεραν να απορρίψουν αρκετές προηγούμενες υποθέσεις για το ρόλο της σκωληκοειδούς απόφυσης, σύμφωνα με τις οποίες η ύπαρξή της ενδεχομένως να συνδέεται με διαιτητικούς ή περιβαλλοντικούς παράγοντες.
Δεδομένου ότι το εν λόγω όργανο υπάρχει σε ορισμένα ζώα, ενώ σε άλλα (όπως τα σκυλιά και οι γάτες) δεν υπάρχει, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι είχε εξελιχθεί 30 φορές σε διαφορετικά είδη ζώων, όπως επίσης ότι σχεδόν ποτέ δεν εξαφανίστηκε από την εξελικτική γενεαλογία αφότου είχε εμφανιστεί, γεγονός που προδίδει την αναγκαιότητά της.
Οι ερευνητές έκαναν επίσης γνωστό ότι τα ζώα με σκωληκοειδή απόφυση έχουν υψηλότερη συγκέντρωση λεμφικού ιστού στο τυφλό έντερο, ο οποίος διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στο ανοσοποιητικό σύστημα, διότι μπορεί να διεγείρει την ανάπτυξη ορισμένων τύπων ευεργετικών βακτηρίων.
«Η αφαίρεση της σκωληκοειδούς απόφυσης είναι υποχρεωτική σε περιπτώσεις οξείας σκωληκοειδίτιδας, γιατί η απόφραξη της του αυλού της μπορεί να προκαλέσει οίδημα ή ακόμη και ρήξη του τοιχώματος της απόφυσης, με αποτέλεσμα την έξοδο του περιεχομένου της (κόπρανα) στην κοιλιά, με επακόλουθο την περιτονίτιδα» επισημαίνει ο Δρ. Ξιάρχος.
Ποια είναι τα συμπτώματα της οξείας σκωληκοειδίτιδας
Τα συμπτώματα της οξείας σκωληκοειδίτιδας περιλαμβάνουν σταδιακά επιδεινούμενο πόνο, αρχικά στην περιοχή του στομάχου και κατόπιν χαμηλότερα και δεξιά στην κοιλιακή χώρα, ο οποίος συνοδεύεται από έμετο ή διάρροια και πυρετό.
Η διάγνωση της πάθησης ενέχει ορισμένες δυσκολίες, καθώς τα συμπτώματα είναι κοινά με άλλες παθήσεις στην περιοχή.
«Σε περίπτωση δε που μια φλεγμαίνουσα σκωληκοειδή απόφυση αφεθεί αθεράπευτη υπάρχει (πλέον της περιτονίτιδας) ο κίνδυνος δημιουργίας συμφύσεων, ενδοκοιλιακού αποστήματος ή δημιουργία μίας φλεγμονώδους μάζας από εντερικές έλικες.
Η μοναδική λοιπόν επιλογή για την αντιμετώπιση της οξείας σκωληκοειδίτιδας είναι η χειρουργική επέμβαση, η οποία εκτελείται πια λαπαροσκοπικά, σε ελάχιστο χρόνο και αναίμακτα.
Η δε νοσηλεία δεν ξεπερνά τις 24ώρες», σημειώνει ο χειρουργός.
Η επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες γίνεται σε συνεννόηση με τον χειρουργό.
Σε γενικές γραμμές τα παιδιά μπορούν να επιστρέψουν στο σχολείο μετά από 1-2 εβδομάδες, και στις αθλητικές δραστηριότητες 2-4 εβδομάδες μετά την επέμβαση.