Με τον όρο ομφαλοκήλη εννοούμε την πρόπτωση του ενδοκοιλιακού σπλάχνου, η οποία λαμβάνει χώρα είτε στην περιοχή του ομφαλού (γνήσιες ομφαλοκήλες), είτε λίγο παρακάτω από αυτόν (παρομφαλική κήλη).
Ομφαλοκήλη: Aίτια εμφάνισης, συμπτώματα, και ασφαλής και έγκυρη διάγνωση
Οι παρομφαλικές εμφανίζονται συνήθως στους ενήλικες, ενώ οι γνήσιες ομφαλοκήλες εμφανίζονται συχνότερα στα παιδιά. Οι κήλες των ενηλίκων οφείλονται σε προοδευτική, με την πάροδο της ηλικίας, χαλάρωση και άνοιγμα των κοιλακών τοιχωμάτων γύρω από τον ομφαλό.
Συχνότερα εμφανίζονται σε γυναίκες και μάλιστα σε αυτές που έχουν κάνει πολλούς τοκετούς και είναι παχύσαρκες ενώ στους άνδρες, μετά από άρση βάρους, επίμονο βήχα ή φτάρνισμα ή και βαριά χειρωνακτική εργασία.
Η ομφαλοκήλη είναι εύκολο να διαγνωστεί από εξειδικευμένο χειρουργό, διότι είναι συνήθως εμφανής, προβάλλει στον ομφαλό και αλλοιώνει το σχήμα του.
Η τεχνολογία στην υπηρεσία του ασθενούς: Λαπαροσκοπική Χειρουργική
Και στις ομφαλοκήλες, ο κίνδυνος της περίσφιξης είναι ορατός. Η χειρουργική θεραπεία εξασφαλίζει την διόρθωση της κηλης.
Η αντιμετώπιση της ομφαλοκήλης γίνεται μόνο με χειρουργική θεραπεία.
Πλέον, η ενδεδειγμένη μέθοδος αντιμετώπισης της ομφαλοκήλης, σε περιπτώσεις μεγάλου μεγέθους κήλης, είναι η λαπαροσκοπική.
Διενεργείται μικρή τομή σε πλάγιο μέρος της κοιλίας (5-10 χιλιοστά), όπου εισάγεται κάμερα (λαπαροσκόπιο) υψηλής ευκρίνειας και γίνεται επόπτευση όλης της ενδοκοιλιακής χώρας.
Τοποθετείται ειδικό πλέγμα και καθηλώνεται με εδικά clips με στόχο την καθήλωση και την σταθεροποίηση του.
Η συγκεκριμένη τεχνική επιτρέποντας στον ασθενή σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα να επιστρέψει αμέσως στις καθημερινές του δραστηριότητες χωρίς πόνο.
Η λαπαροσκοπική αποκατάσταση της ομφαλοκήλης θεωρείται η ιδανική επέμβαση σήμερα.
Κάθε ασθενής είναι μοναδικός
Η εμπειρία από τα χιλιάδες χειρουργεία δημοσιευμένα σε μελέτες σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά του εξωτερικού έχει δείξει ότι αυτό που πρέπει να τονιστεί και να αναδειχθεί είναι η αρχή της εξατομικευμένης αντιμετώπισης από τον έμπειρο χειρουργό, για τον κάθε πάσχοντα, ξεχωριστά.
Μία αρχή η οποία βασίζεται στην κατανόηση της ιδιαιτερότητας του κάθε ασθενούς με μοναδικό κριτήριο τη φυσιολογία, την ιδιαιτερότητα και την κλινική του κατάσταση.
Με βάση λοιπόν όλα τα παραπάνω, η επιλογή για τον θεράποντα ιατρό, θα πρέπει να βασίζεται σε παραμέτρους, όπως στην εμπειρία και στην εξειδίκευση του χειρουργού, στο ευρύτερο νοσοκομειακό περιβάλλον, στις οργανωμένες δομές και κυρίως, στην εξατομικευμένη αντιμετώπιση προς τον ασθενή